Cevasti crv
Cevasti
crvi spadaju u beskičmenjake i žive duboko u vodi u blizini samog dna,
u grupama od po nekoliko stotina u potpunom mraku. Na ovim mestima
postoje posebni kameni dimnjaci koji izbacuju vrelu vodu i zagrevaju
ogromno prostranstvo vode oko njih. Naučnici su se sa ovim mestom
videli prvi put 1979 god. i od tada pa do dan danas ga istažuju i
proučavaju.
Telo ovih crva dugo je 2 metra, široko 4 cm i
rastu najbrže od svih beskičmenjaka. Sigurno se pitate kako uopšte žive
ova stvorenja kada energiju ne dobijaju od Sunca? Crvi su ispunjeni
posebnim bakterijamakoje energiju stvaraju iz sulfida koji izlaze kroz
dimnjak. Tela crva su jarko crvene boje zbog hemogoblina koji kiseonik
prenosi do bakterija. Bakterije predstavljaju osnovni izvor energije za
ove crve, a i sva druga stvorenja, koja možemo videti na ovim
prostorima.
Ishrana cevastih crva se sastoji od bakterija i mikroba.
Njihovi glavni neprijatelji su škampi i bele krabe koje uporno pokušavaju da otkinu komad njihovog tela.
Za
razliku od ovih crva koji žive u toplim vodama, postoje i oni crvi koji
zive u hladnim. Ovi hladnovodni crvi žive u Meksičkom zalivu na velikim
dubinama nezavisno od sunčeve energije.
Ovi crvi mogu
živeti i preko 200 godina. Za jednu formaciju cevastih crva u Meksičkom
zalivu, naučnici tvrde da je stara više od 250 godina. Cevasti crvi,
žive zajedno formirajući ogromna polja koja dostižu površinu i preko
100 kvadratnih metara. Rastu mnogo sporije od njihovih rodjaka iz
toplijih voda.
U ovim hladnim i mračnim vodama izvor
energije predstavlja gas metan koji u mehurićima izlazi sa dna. Ovde se
proizvodi i vodonik sulfid. I ovi crvi koriste bakterije da bi iz
sulfida izdvajali energiju, s tim što sulfide vade direktno iz morskog
dna. Njihove rese zaista prelepog izgleda služe im samo da bi kiseonik
preneli do bakterija.
Obe vrste cevastih crva žive u dubinama Atlantskog okeana, Meksičkog zaliva i Karipskog mora.