Grad Tunis


Tunis je grad na severu Afrike
Tunis je glavni grad Tunisa, male zemlje u Severnoj Africi. Broj stanovnika grada Tunisa je blizu 900.000. Smešten je na površini od oko 620 kvadratnih kilometara, na obali Mediteranskog mora i prestonica je zemlje od 1760. godine, počev sa dinastijom Husenida.

Kada je nastao Tunis?
Grad je počeo da se podiže još u VI veku pre nove ere. Osnovali su ga Feničani, ali su ga ubrzo osvojili Kartazi, pa potom i Rimljani, 146. godine pre nove ere.

U Tunisu je vrlo uočljiva mešavina arhiktetura i to mavarska, kolonijalna i afrička. Zvanični jezici koji se govore u samom gradu , i samoj državi Tunis, su arapski i francuski. Francuski jezik je u ovoj zemlji posledica dugog boravka francuskih kolonizatora.

Šta treba posetiti u Tunisu?
Istorijsko i kulturno srce modernog Tunisa je Medina, izgradjena u VII veku i bila je središte grada sve dok Francuzi nisu pokorili grad. U blizini Medine je i najčuvenija gradjevina u gradu džamija Zitouna. Od ostalih gradjevina se izdvajaju katedrala Svetog Vinsenta, koja je čudna mešavina gotskog, vizantijskog i afričkog stila gradnje i nacionalni ponos Tunižana - muzej Bardo, koji je prebogat antikvitetima iz doba Kartaga, rimskog doba, arapsko-islamske ere i ranohrišćanskog doba. Na mestu nekadašnje džamije Maslina, sagradjene 732. godine, danas se nalazi Islamski Univerzitet.

Prirodno obeležje ovog grada je veliko jezero Tunis.

Arhitektura grada Tunis
Ovaj grad je podeljen na dva dela, stari, koji nosi obeležja muslimanskog života i arhitekture i novi, koji prikazuje jake evropske uticaje u ovom gradu. Dugogodišnji francuski uticaj snažno je prisutan i u izgledu novog dela grada, pa tako imamo široke avenije, velike trgove i elegantne parkove.

Grad Tunis ima i razvijenu industriju: gradjevinskog materijala, cementa, koji je veoma značajna stavka u izvozu, ima i puno voća i povrća, te kapaciteta za njihovu preradu.

Za grad Tunis, i samu državu Tunis, hiljade godina su se borili razni osvajači. Posle II Svetskog rata definitivno je stečena sloboda i nezavisnost.




Search