Alžir
Alžir država na severu AfrikeNarodna Demokratska Republika Alžirje država u severozapadnoj Africi. Alžir, srednja od magreb država, izlazi na Sredozemno more na severu, graniči se sa Tunisom na severoistoku, Libijom na istoku, Nigerom na jugoistoku, Malijem i Mauritanijom na jugozapadu, i Marokom na zapadu.
Istorija i starosedeoci Alžira
Starosedeoci Alžira su Berberi. Alžir je od osmog veka bio pod vlašću Arapa da bi kasnije ušao u sastav Otomnskog carstva. Pod izgovorom uvrede njihovog konzula, Francuzi su izvršili invaziju na Alžir (Algiers) 1830. godine. Francuzi uvrstili Alžir u sastavni deo metropolske Francuske, i taj status je trajao do kolapsa četvrte republike. Desetine hiljada doseljenika iz Francuske, Italije, Španije, i sa Malta je došlo u Alžirsku primorsku ravnicu gde su osnivali farme i zauzimali najbolje delove alžirskih gradova, koristeći francusku vladavinu i njenu konfiskaciju javnog zemljišta. 1954. Nacionalni Front za Oslobođenje (FLN) je započeo gerilski Alžirski rat za nezavisnost; da bi uspeli da dobiju nezavisnost 1962. Više od milion ljudi je potom pobeglo u Francusku.
Geografske i klimatske prilike u Alžiru
Većina obalskog pojasa je brdovita, ponegde čak planinska, i ima nekoliko (malo) dobrih luka. Teritorija južno od obale, Tel, je plodna. Dalje na jugu se proteže Planina Atlas, i pustinja Sahara. Alžir (Algiers), Oran, i Konstantin su najveći gradovi. Klima Alžira je suva i vruća, mada je obalska klima blaga, a zime u planinskim predelima mogu biti oštre. Sektor ugljovodonika je potpora ekonomije, učestvujući sa 60% u budžetu, 30% u BDP-u i sa preko 95% u zaradi iz izvoza. Alžir je peti u svetu po rezervama prirodnog gasa i drugi je u svetu po izvozu gasa; 14ti je po rezervama ulja. Alžir ima velike spoljne dugove.
Etnička struktura Alžira
Oko 90% Alžirca živi u severnim, priobalnim delovima Alžira, ali oko 1,5 miliona Beduina živi na jugu u pustinji. Mešana berberska i arapska populacija je uglavnom islamske veroispovesti (99%).