Jež
je jedan od najstarijih sisara, pojedine vrste su živele još pre 30
miliona godina. Ovo je vrlo poznata životinja ljudima, čak se često
može videti i u manjim naseljenim mestima. Telo ježa je
prekriveno bodljama kojima se brani od napadača. Na telu ima od 10
hiljada do 16 hiljada bodlji. Trbuh i noge su mu prekriveni dlakom.
Noge su mu veoma kratke, te mu je kretanje otežano. Kožni mišići ježu
omogućavaju da se sklupča u bodljikavu loptu, što mnoge životinje
sprečava da ga napadnu.Ježevi se kote 2 puta godišnje. Ženka najviše okoti 5 mladunaca. Može se desiti da mužjak ubije made. Mladunci se rađaju u jazbini od lišća. Kada se rodi, jež ima sitne, meke i kratke bodlje, koje kasnije očvrsnu. Sa 11 dana, ježevi već mogu da se saviju u klupče, sa 14-18 dana progledaju, a sa punih mesec dana su sposobni za samostalan život.
Jež danju spava u svojoj jazbini, a noću lovi. Jež je u načelu bubojed, ali se hrani i puževima, sitnim glodarima, gundeljima, pa čak i zmijama. U zoološkim vrtovima ježeve hrane još i govedjim mesom i svežim mlekom. Krajem jeseni jež utone u zimski san. Temperatura tela mu se prilagodjava temperaturi okoline. Rezervni šećer iz mišića koji prilikom razgradnje oslobadja energiju, vraća ovu životinju u normalan tok života, kada se završi zima.
Ježevi su veoma zastupljeni u gotovo svim delovima planete. Žive u svim vrstama šuma.
Puno izgaženih ježeva se može videti na putevima. To je rezultat sporog kretanja ježa, zbog kratkih nogu. Dosta ježeva umire zbog raznih bolesti, ali najmanji broj strada od drugih životinja. Statistika govori da samo 10% ježeva doživi petu godinu.
Najveći prirodni neprijatelji ježeva su lisice i sove buljine. Lisica je najbolje razvila mehanizam za lov na ježeve. Naime, kada se sklupča, ona ga pomokri (da bi se ispravio) ili ga otkotrlja u vodu (da se prvo udavi) i nakon toga ga pojede.
photo by gibe