Persepolis
Persepolis
je antički grad u planinskom delu današnjeg jugozapadnog Irana, koji je
nekada bio prestonica Persije. Persijanci su ga svojevremeno nazivali
Parsa, a Persepolis je naziv grčkog porekla, koji u slobodnom prevodu
znači "grad Persijanaca". Grad Persepolis je osnovao persijski kralj,
Darius I, i njegova izgradnja je počela 518. godine pre nove ere.
Njegova izgradnja je nastavljena tokom celog petog veka pre nove ere, a
nju su nastavili Dariusovi naslednici. Najvažniji deo Persepolisa
predstavlja sedište vladara, koje se i smatra zaboravljenim svetskim
čudom.
Posebnost ovog objekta čine terase koje su duge od
300 do 450 metara. Do njih vode stepenice koje su dovoljno široke i
visoke da su se konji mogli penjati uz njih. U to vreme kraljevi su u
velikoj meri koristili konje, koji su predstavljali stvar prestiža u to
vreme. Druga velika posebnost predstavljala je Apadana, velika hala u
kojoj je moglo da se okupi oko 10.000 ljudi. Nju je nosilo 72 stuba
visokih po 20 metara od kojih je danas ostalo 13. Na njima su se
nalazile figure dvoglavih životinja na čijim ledjima se nalazio krov.
Ostaci na stubovima pokazuju da je dvorana sa stubovima bila ofarbana
svetlim bojama.
Upečatljiv je i deo poznat pod nazivom
Prestonička dvorana. Ova dvorana je bila kvadratnog oblika, dimenzija
70x70 metara. U njoj je vladar Persije primao najviše plemiće. Uglavnom
je korišćena za velike ceremonije, poput proslave Nove godine, koja se
u Persiji slavila sa prvim danom proleća. Ova dvorana je bila okružena
sa 100 drvenih stubova sličnih onima, koji su nosili Apadanu.
U
celom kompleksu, sem kraljevskih svečanih dvorana su se nalazile i
njegove privatne odaje, ovde su se održavali sastanci sa najvažnijim
ljudima iz vrha vlasti, a jedan deo kompleksa je služio kao magacin za
oružje i municiju. Grad, a sa njim i kraljevska palata, su uništeni od
strane Aleksandra Makedonskog (Velikog). On je u svom velikom pohodu
osvojio ovaj grad 330. godine pre nove ere. Prema zapisima jednog
istoričara iz tog vremena, bilo mu je potrebno 20.000 mazgi i 5.000
kamila da bi izneo sve skupocenosti iz kraljevske palate.
Posle
toga grad je napušten i zaboravljen. Ponovo je otkriven tek 1620.
godine, a njegova rekonstrukcija je započela posle Drugog svetskog
rata. Veliki broj zaljubljenika u antičku svetsku istoriju je posećivao
ovaj spomenik kulture. Danas, najviše iz političkih razloga, sve je
manji broj turista koji dolaze na ovo mesto.Photo:marmoulak